شعارسال: مهدی سلطان محمدی کارشناس مسکن اظهار کرد: سیاست "طرح ملی مسکن" از جمله کارهایی است که به نظر میرسد تحت فشار افکار عمومی و مجلس طرح شده است، زیرا دولت از این طریق نشان میدهد اقداماتی در دست دارد ولی به خوبی میداند کارهای این چنینی، بازار را تغییر نمیدهد. دلیل آن هم این است که وزارت مسکن، کار اصلی خود را معطل گذاشته و در حرکتهایی که مطلوبیت عامه دارد، ورود پیدا میکند تا پاسخی برای مطالبات در دست داشته باشد. وی افزود: بیشترین حجم مشکلات مسکن به شهرهای بزرگ مربوط میشود، در این شهرها هم امکانی برای عرضه زمین وجود ندارد، مگر آنکه بافتهای فرسوده را مورد بهسازی قرار دهند که متأسفانه در این رابطه هنوز به روش اجرایی درستی دست پیدا نکردهایم و کار قابل توجهی صورت نگرفته است. روشهای خانه سازی (طرح ملی مسکن) در شهرهای کوچک به نتیجه میرسد که بحران مسکن هم در آنجا به اندازه شهرهای بزرگ حاد نیست و عرضه و تقاضا رویه خاص خود را دارد. این تحلیلگر بازار مسکن بیان کرد: تا زمانی که این منازل بخواهد به بهرهبرداری برسد، چند سال زمان میبرد، بنابراین درباره منازل استیجاری هم مؤثر واقع نخواهد شد، اما در صورتی که دولت خود در خصوص منازل استیجاری، سرمایهگذاری انجام دهد و مردم را برای آن تشویق کند در دراز مدت ممکن است تأثیر داشته باشد، ولی در کوتاه مدت هیچ اثری به جا نخواهد گذاشت. سلطان محمدی گفت: بیشترین افزایش قیمت مسکن عمدتاً متوجه تورم است و اجاره بها هم با قیمت مسکن و تورم، تناسب پیدا میکند و تا زمانی که تورم کنترل نشود، این شیوهها نیز کارساز نخواهد بود بنابراین قدم اول آن است که تورم را مورد کنترل درآورد. مسئله دوم این است که در شهرهای بزرگ، سیستم ارتباطات با حاشیهها درست شود، در واقع اکنون تهران با شهرهای اطراف مشکل دارد و ساکنان حاشیه تهران ساعتها باید طی کنند تا خود را به این شهر برسانند. قاعدتاً این موارد، فشار به تهران برای سکونت را بالا میبرد در حالیکه ظرفیت تکمیل است. دولت باید زیرساختها را به گونهای آماده سازد که مردم برای زندگی در شهرهای جانبی تشویق شوند و از آن طریق مداخله کند، دولت اگر تلاش خود را صرف پیاده کردن سیاستهایی کند که چندان هم محسوس نیست و به چشم نمیآید، بسیار مؤثرتر واقع خواهد شد.