سال ۱۳۷۵ تعداد کل خانه‌های کشور ۱۰ میلیون و ۷۷۰ هزار واحد بوده که در سال ۱۳۹۵ به ۲۲ میلیون و ۸۲۵ هزار واحد رسیده است. سال ۱۳۷۵ جمعیت کشور ۶۰ میلیون و ۵۵ هزار نفر بوده که در سال ۱۳۹۵ به ۷۹ میلیون و ۹۲۶ هزار نفر رسیده است.
کمبود حدود ۱.۵ میلیون واحد مسکونی که از سال ۱۳۷۵ تا کنون وجود داشته با وجود نوسانات جزئی طی این سال‌ها هنوز برطرف نشده است. طبق آمار در سال ۱۳۷۵ با کمبود یک میلیون و ۶۲۸ هزار واحد مسکونی مواجه بوده‌ایم که این رقم در سال ۱۳۹۵ به یک میلیون و ۳۷۱ هزار کسری مسکن نسبت به خانوار رسیده که نشان می دهد عرضه هنوز کمتر از تقاضا می باشد.
حدود ۲۷ میلیون واحد مسکونی در کشور وجود دارد که ۲.۶ میلیون از این تعداد خالی است و در اختیار متقاضیان واقعی مسکن قرار ندارد. هم‌چنین ۲.۱ میلیون مسکن به عنوان خانه دوم، شش ماه از سال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فاصله قابل توجه نرخ واقعی خانه‌های خالی نسبت به نرخ طبیعی، نشان دهنده نبود تعادل در بازار است و تقاضای سوداگرانه خانه‌های خالی آن را رقم زده است. به همین جهت قانونا باید سامانه املاک و اسکان برای رسیدگی به وضعیت خانه‌های خالی و اعمال سیاست‌هایی همچون مالیات برای ورود این خانه‌ها به بازار مسکن ایجاد شود.
