حسین راغفر اقتصاددان ایرانی که خود را در صف نهادگرایان جای داده است و در سال‌های اخیر یکی از اقتصاددانان پرسخنرانی به حساب می‌آید و در هر حوزه‌ای نیز صحبت می‌کند، چند نکته اصلی در سخنرانی‌هایش دارد.
گسترش فقر و نابرابری در ایران به دلیل سیاست‌های اقتصادی که به گمان او سیاست‌های مبتنی بر اقتصاد آزاد است و دوم اینکه فساد در ایران گسترده شده است و باید راهی برای جلوگیری از گسترش فساد پیدا کنیم که البته وی راه‌حل‌های رادیکال کلی اعلام می‌کند.
حسین راغفر روز پنجشنبه در موسسه دین و اقتصاد آمد تا در کنار مراد ثقفی، یاشار سلطانی و محمدرضا حایری درباره بهبود وضع پایتخت و مسایل شورای شهر صحبت کند و راه‌حل ارایه دهد، اما راغفر ترجیح داد همان حرف‌های کلی ضد نابرابری و ضد فساد را بیان کند و بلافاصله پس از پایان صحبت‌هایش نیز نشست را ترک کرد.
راغفر همانند سخنرانی‌های اخیر خود انتقاد از دولت را در دستور کار قرار داشت و گفت: آیا دولتی که وزیر راه و شهرسازی آن در تجارت مسکن ذینفع است می‌تواند در امور مربوط به شهر منافع تهیدستان را لحاظ کند. او به انتقاد از دولت یازدهم ادامه داد و گفت: در این دولت فردی وزیر بهداشت و درمان شده است که خودش بیمارستان دارد و به همین دلیل در اینکه هزینه‌های درمان رشد کند ذینفع است و در صنعت وزیری داریم که خودش منافع خاص در یک صنعت دارد و اینها نمی‌توانند برابری ایجاد کنند.
تهران نماد نابرابری فاحش در کشور است
این کارشناس مسایل اقتصادی در خصوص نابرابری‌های گسترده در شهرهای بزرگ، تصریح کرد: شهرهای مدرن نماد نابرابری‌های اجتماعی هستند. با نگاه سطحی به تهران می‌بینیم که این شهر نماد نابرابری‌های فاحش در کشور است. در بررسی بخش‌ها و فعالیت‌های غیررسمی شرایط غیررسمی بودن مشاغل و ناامنی در درون شهرهای مختلف به صورت روابط فضایی و آمایشی و خط‌بندی‌های اجتماعی طراحی می‌شود. امتیازهای ساختاری و مزیت‌های فضای مبتنی بر تمایز ثروت و قدرت که خودش انعکاسی از بی‌عدالتی در مقیاس فضایی هستند؛ نابرابری‌ها را در مقیاس درون شهری تشدید می‌کنند و منجر به بازتولید فزآینده نابرابری می‌شوند.
راغفر با بیان تغییر مدیریت اقتصادی در مقیاس حهانی صورت گرفته، گفت: در ایران هم واگذاری مسوولیت‌های اجتماعی دولت‌ها به بخش خصوصی را شاهد هستیم. همان طور که دوستان اشاره کردند بحث واگذاری اداره شهر فقط این نیست که چگونه تامین مالی شهر را به شهرداری واگذار کنیم. یکی از مسایل جدی این است که تقریبا همه فضای اصلی عمومی شهر فروش رفته است این فضاها متعلق به مردم هستند و شهرداری نمی‌تواند به تنهایی برای مردم تصمیم بگیرد. اما این اتفاق همچنان رخ می‌دهد تقریبا بسیاری از فضاهای شهر، میادین اصلی فروخته شده اما هنور بالفعل نشده است.
علیرغم فضافروشی در شهرداری شاهد بدهی بزرگ این نهاد هستیم
این پژوهشگر حوزه فقر و عدالت اجتماعی با اشاره به بدهی‌های شهرداری، افزود: بسیاری از حواشی‌های شهر تهران فروخته شده و علیرغم این حجم فضافروشی‌هایی که می‌بینیم، شاهد بدهی‌های بزرگ شهرداری نیز هستیم. شهرداری حدود ۱۷ هزار میلیارد تومان بدهکار است که باید آنها را به افراد ذیربط پرداخت کنند. فضای سبز، زمینهای بازی، فضا برای ورزش مردم وجود ندارد. عمدتا برای افزایش قیمت‌های فروش و کسب درآمد بیشتر سبب شد کاربری‌های زمین تغییر کند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: بسیاری از جوانان فضا برای اوقات فراعت و ورزش ندارند و این فاجعه بسیار بزرگ است؛ شکستی که در فضای مدیریت و فضای شهر صورت گرفته است،اما چون اصحاب قدرت ظرفیت‌های خلق درآمد جدید در عرصه فروش شهر کشف کرده بودند این فرایند کماکان ادامه داشته است.
این کارشناس مسایل اقتصادی گفت: در فضایی که رانت‌خواری و فساد یک رابطه دوگانه و تنگاتنگی است نظام تصمیم‌گیری‌های اساسی ما را وارد بازی و قواعدی تعیین می‌کنند که به انگیزه‌های بازیگران شکل می‌دهند و ما باید امید داشته باشیم که آینده روشنی در جامعه وجود داشته باشد که مردم خودشان وارد صحنه شوند و بتوانند در مقابل کارکرد نهادهای ضد توسعه که سبب تشویق انگیزه‌های سلطه‌پروری و زدوبند و فساد می‌شود و پاداش می‌دهند شاهد شکل‌گیری اقتصاد بیمار، رشد مافیاها و در مقیاس خرد در شهر به صورت رشد باج‌گیران هستیم.
به گزارش ساعت ۲۴، راغفر با اشاره به فضای کشور عربستان توضیح داد: ما در کشور عربستان هم شاهد چنین فضایی هستیم که عرب‌ها جوانان خودرشان را به خارج از کشور برای تحصیل فرستادند و آنها بعد از اتمام تحصیل‌شان به کشور بازگشتند اما در این کشور فضای کار برای جوامع تحصیلکرده مهیا نبود بنابراین زمینهای برای پیوستن به داعش فراهم شد. داعش از نیروهای تحصیلکرده و متخصصی ایجاد شد که در کشور خودشان کار نداشتند بنابراین آنها به راحتی توانستند جذب داعش شوند و از این جهت نیروهای کارآمد و متخصص ما را هم خطرهای متعددی تهدید می‌کند.
