آوارگی 3 معلم عسلویه در خیابان

خلیج فارس: هرچند عنوان پرطمطراف پایخت انرژی را همراه خود یدک می کشد، اما زندگی در این نقطه ثروت آفرین، میان درون فنس شرکت های نفتی و بیرون آن که بومیان هستند، بسیار متفاوت است، از کمبود سرانه های خدماتی و امکانات زندگی اولیه بگیرید تا سرعت توسعه این ور فنس و حرکت لاک پشتی آن ور فنس
خلیج فارس: هرچند عنوان پرطمطراف پایخت انرژی را همراه خود یدک می کشد، اما زندگی در این نقطه ثروت آفرین، میان درون فنس شرکت های نفتی و بیرون آن که بومیان هستند، بسیار متفاوت است، از کمبود سرانه های خدماتی و امکانات زندگی اولیه بگیرید تا سرعت توسعه این ور فنس و حرکت لاک پشتی آن ور فنس.
به گزارش «خلیج فارس»؛ آلودگی هوای عسلویه و نبود برنامه ای اجرایی برای کاهش مشعل هایی که بیهوده می سوزند، گرانی سرسام آور مسکن در کنار عقب ماندگی های توسعه این منطقه باعث شده تا عملا عسلویه نقطه ای جذاب برای کار نباشد و جدا از شاغلان رسمی نفت که درآمد مطلوبی دارند، مابقی شغل ها از روی اجبار و شرایط طرحی روانه این منطقه شوند و برای پایان دوره چوب خط پر کنند!
یکی از کمبودهای این شهرستان، معلمان مدارس است که باعث شده تا عمده دبیران عسلویه غیربومی باشند که از روی اجبار سال های نخست طرح اشتغال شان را در این منطقه بگذارند و براساس آخرین آمار آموزش و پرورش استان، هرساله 70 درصد آنها درخواست انتقال دارند.
همین موضوع نیز باعث شده تا عسلویه از نظر شاخص های رشد تحصیلی در رتبه های آخر استان دست و پا بزند، چه در قبولی و کسب نمرات امتحان هایی پایان سال و چه در کنکور سراسری.
یکی از راهکارهای برون رفت از این شرایط، ماندگاری معلمان در این شهرستان از طریق تعیین سهمیه در دانشگاه فرهنگیان بوده که البته جذب نفرات موردنیاز هم به دلیل حدنصاب نمرات پایین چندان توفیق نداشته و همچنان اولویت نخست تعیین محل خدمت فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان و دبیران تازه وارد عسلویه می باشد.
در این بین، مدیرکل آموزش و پرورش استان بوشهر پیش از آغاز سال تحصیلی جدید خبر داد: برای افزایش انگیزه معلمان جهت تدریس بی دغدغه در عسلویه، برای اسکان مطلوب آنها و همچنین تامین یک وعده غذای گرم با همکاری منطقه ویژه پارس تلاش می کنیم.
آوارگی 3 معلم عسلویه در خیابان
اما خبر سرگردانی سه معلم عسلویه در خیابان، مثل پتکی بر سر این وعده هاست، معلمانی که طبق پیگیری های «خلیج فارس» دو روز در مقابل مدرسه شهید آیت روستای اخند که محل اشتغال شان است، چادری برپا کرده و در آن سکونت دارند.
براساس این گزارش، یکی از این معلمان که اهل شهرستان جم هستند، به خبرنگار ما می گوید: سال اول فارغ التحصیلی ما و شروع طرح در عسلویه می باشد، اما محل اسکان در روستای اخند برای 12 معلم غیربومی شامل واحدی دو خوابه است که محل استراحت ما در هال آن می باشد و ظرفیت لازم را نداشت.
وی ادامه داد: از این رو ناگزیر شدیم در یکی از کلاس های دبستان روستا شب بخوابیم تا اینکه مدیر مدرسه عذر ما را خواست و بعد هم به خیابان آمدیم و از روز شکبنه روبروی مدرسه چادری زدیم که مزاحم کسی نباشیم.
وی درباره این سوال که آیا برپایی چادر در خیابان با شان معلمی در تضاد نیست؟ گفت: چاره ای نداشتیم، چون یک میلیون تومان حقوق که 100 هزارتومان آن بابت صندوق ذخیره فرهنگیان کسر می شود، قادر به اجاره منزل نبوده و در محل پیشنهادی آموزش و پرورش هم گنجایش لازم نداشته است. از این رو برای اینکه بدون استرس شب را استراحت کنیم ناچار به برپایی چادر در خیابان شدیم.
اعتباری برای اجازه منزل معلمان نداریم
رییس آموزش و پرورش عسلویه با بیان اینکه در جریان مشکل این سه معلم قرار گرفته، می گوید: محل تعیین شده برای استقرار و اسکان معلمان غیربومی روستای اخند شاید از نظر ظرفیت دچار مشکلاتی است، ولی برای رفاه معلمان 180 میلیون تومان برای تجهیز آن نظیر خرید تختخواب هزینه شده و بهتر از حضور در خیابان است.
حسین احمدی در گفتگو با «خلیج فارس» با بیان اینکه آموزش و پرورش در هیچ نقطه کشور تعهدی برای تامین محل اسکان معلمان ندارد، افزود: ولی به دلیل شرایط خاص عسلویه، با پیگیری اعتباراتی از منطقه ویژه یا محل های دیگر منازلی برای معلمان آقا یا خانم تامین شده که هرچند شاید شرایط ایده آل مدنظر معلمان را تامین نمی کند، ولی بهتر از این است که شب را در خیابان خوابید.
احمدی درباره اینکه گفته می شود این معلمان پس ذاز منع شان از خوابیدن شبانه در مدرسه محل، بابت این مدت قریب 100 هزارتومان از حقوق شان کسر گردیده و تهدید به ارسال پرونده به بخش تخلفات اداری شده اند، گفت: این مدرسه سرایه دار داشته و مدیر مدرسه تشخیص داده ماندن معلمان در یکی از کلاس ها صحیح نیست، ضمن اینکه درباره سایر موارد بنده اطلاعی از صحت و سقم آنها ندارم و باید توسط بازرسی و حراست به شما پاسخ داده شود.
مشکلات را درک می کنیم، ولی در انتظار تحقق وعده ها هستیم
در ادامه سه سراغ مدیرکل آموزش و پرورش استان رفتیم که وی هم با اشاره به اینکه در جریان مشکل این سه معلم و سکونت شان در خیابان است، گفت: از آنها درخواست داریم در محل پیشنهادی که سایر معلمان روستای اخند زندگی می کنند سکونت داشته باشند تا پروژه معلم سرای خواهران و برادران عسلویه که قول تکمیل آن تا پایان سال داده شده، به بهره برداری برسد. به گفته وی، این پروژه از مصوبات سفر رهبر انقلاب به جنوب استان است.
ناصر کرمی دباره این موضوع که ظاهرا دلیل حضور معلمان در مدرسه و خیابان به دلیل نبود ظرفیت واحد دوخوابه برای اسکان مطلوب 12 فرهنگی بوده، اظهار داشت: ما هم مشکلات معلمان را درک می کنیم، ولی آموزش و پرورش با وجود نداشتن اعتبار مستقلی برای اجاره منزل، برای معلمان زن عسلویه منازلی با تمهیدات مناسب اجاره کرده و برای آقایان هم در شهر عسلویه یک مدرسه با امکاناتی که در توان مان بوده تجهیز پردید که ابتدای سال از این سه نفر خواسته شده به آنجا بروند که 4 کیلومتر با روستای اخند فاصله دارد و اگر گشایشی ایجاد شد و از منطقه ویژه پارس کمکی رسید، مک هزینه ایاب و ذهاب آنها پرداخت می شود.
وی ادامه داد: شاید جوانی این معلمان باعث کم طاقتی آنها و پس زدن محل پیشنهادی برای اسکان شده، در حالی که باید به یاد آورد سالهای نه چندان دور معلمانی بدون آب، برق و مشکلات زیاد در عسلویه تدریس می کردند.
در انتظار تحقق وعده منطقه ویژه پارس هستیم
مدیرکل آموزش و پرورش استان درباره عملی نشدن وعده یک وعده غذای گرم رایگان برای معلمان شاغل در عسلویه هم اظهار داشت: این موضوع از پیگیری های جدی ما از منطقه ویژه پارس است و دیروز هم از معاونان خواستم پیگیر تحقق این وعده از آن سازمان باشند.
وی با بیان اینکه بیشترین مشکل ما در خصوص اسکان معلمان عسلویه مربوط به روستای اخند است، گفت: به معلمان ناراضی از وضعیت اسکان در اوایل سال قول دادیم اگر کمک منطقه ویژه پارس در خصوص اعتبارات روستا مرکزی افزایش یافت، بخشی از آن را برای تامین محل مناسب تر و کمک هزینه هایی به معلمان در این روستا بگذاریم، ولی منطقه ویژه هم نتوانسته آنطور که ما انتظار داشتیم تامین اعتبار نماید و این موضوع ناشی از مشکلات اقتصادی حاکم بر کل ادارات است.
حرف آخر کرمی این است: پروژه معلم سراهای عسلویه که قرار بوده دهه فجر تکمیل شود، احتمالا به پایان امسال موکول می شود و تا آن زمان از معلمان معترض درخواست داریم بجای برپایی چادر در خیابان، به محل اسکان قبلی در روستا برگردند، هرچند می دانیم اتاق های آن شلوغ است و ظرفیت مطلوب ندارد، ولی تا آن زمان با ما همراهی شود.