رشد شدید قیمت مسکن از اواخر سال گذشته، اولین ضربه را به ضعیف‌ترین گروه از جامعه تقاضای مصرفی وارد کرد. این گروه که همان خانه‌اولی‌ها هستند درست از اواسط سال ۹۶ با فرا رسیدن موعد دریافت وام‌شان از صندوق یکم، آماده ورود به بازار معاملات مسکن شدند، اما همزمانی ورود خانه‌اولی‌ها به بازار ملک با اوج‌گیری قیمت مسکن، در عمل از شتاب ورود کاست.
جامعه خانه‌اولی مجهز به وام یکم در تهران چنانچه امکان خرید از بابت واحد کم متراژ قابل فروش با سطح مناسب قیمتی داشته باشد، می‌تواند ماهانه به انجام معامله ۳ تا ۴ هزار واحد مسکونی در تهران منجر شود اما در ماه‌های گذشته حدود یک هزار نفر از خانه‌اولی‌ها موفق به خرید آپارتمان شدند.
با کند شدن شتاب رشد قیمت مسکن تا پایان سال‌جاری اگر چه رکود معاملاتی برای یک دوره تقریبا طولانی – تحت‌تاثیر منتظر ماندن متقاضیان تا تخلیه کامل حباب- در بازار حاکم خواهد شد، اما در همین فضای رکودی، خانه‌اولی‌ها مشروط به تعیین تکلیف قدرت خرید از دست رفته، می‌توانند مانع تعمیق رکود شوند.
قدرت خرید خانه‌اولی‌های مجهز به وام مسکن، در حال حاضر نسبت به پارسال ۸۰ درصد کاهش پیدا کرده و لازم است در سقف وام بازنگری شود. در این مقطع شاید سیاست‌گذار پولی، نگرانی از دامن زدن به تورم بیشتر در بازار ملک با افزایش سقف وام مسکن را مطرح کند که البته در برخی کشورها نیز نظام تامین مالی مسکن در مواقع بروز حباب قیمتی، وارد لاک احتیاطی می‌شود و پرداخت تسهیلات را برای غیرخانه‌اولی‌ها محدود می‌کند. اما در صورتی که امکان افزایش سقف وام خانه‌اولی‌ها وجود نداشته باشد، با افزایش سن واحدهای مسکونی مشمول این وام، می‌توان به این گروه کمک کرد.
