کارشناسان این حوزه برای برآورد تعداد خانوارهای کشور طی یک دهه آینده به دو سناریوی نرخ رشد خانوار اشاره می کنند. در این محاسبات نیز عموما نیاز به مسکن را برای یک دوره زمانی محاسبه می کنند و نیاز سالانه به مسکن را متوسط سالانه نیاز به مسکن این دوره در نظر می گیرند.
مطابق با برآوردهای انجام شده کارشناسان دو سناریو 2 درصدی و 1.6 درصدی را برای نرخ رشد خانوار متصور هستند.
این محاسبات نشان می دهد: اگر این دوره زمانی 10 ساله با سال پایه 1395 (سال برگزاری آخرین سرشماری با موجودی خانوار 24.2 میلیون خانوار) را در نظر بگیریم، طی دوره زمانی 10 ساله 1396 تا 1405 تعداد افزایش خانوار با نرخ رشد 2 و 1.6 درصد به ترتیب حدود 5.3 و 4.1 میلیون خانوار خواهد بود. به عبارت دیگر به طور میانگین بر اساس این دو سناریو، سالانه به ترتیب حدود 530 و 410 هزار خانوار جدید تشکیل و به همین میزان نیز نیاز به مسکن ایجاد می شود. علاوه بر این چنانچه هدف گذاری به گونه ای صورت پذیرد که طی یک دوره 10 ساله، تعداد واحدهای فرسوده و بی دوام و کم دوام نیز نوسازی شوند با لحاظ حدود 3.8 میلیون واحد مسکونی فرسوده و بی دوام در کشور (حسب سرشماری سال 1395)، سالانه حدود 380 هزار واحد مسکونی نیز باید در این دوره نوسازی شود. علاوه بر این در حدود 1.4 میلیون کمبود واحد مسکونی در سال 1395 وجود داشته است که این کمبود مسکن نیز باید به منظور ایجاد برابری بین تعداد خانوار و موجودی مسکنِ در تصرف کشور در دوره مد نظر، جبران شود.
کارشناسان با لحاظ این اعداد و با فرض اینکه کمبود مسکن کشور با 50 درصد خانه های خالی پوشش داده شود، معتقدند: به منظور نوسازی تمامی واحدهای فرسوده کشور و همچنین پوشش نیاز به مسکن خانوارهای تازه تشکیل شده با دو سناریو نرخ رشد 2 یا 1.6 درصدی سالانه تعداد خانوار، باید سالانه به ترتیب حدود 900 هزار یا 800 هزار واحد مسکونی در کشور ساخته شود.
براساس این گزارش کارشناسان در عین حال تاکید می کنند با بهبود قابل توجه شرایط اقتصادی، قدرت خرید و تعداد ازدواج در کشور افزایش و به تبع آن تقاضا و نیاز به مسکن افزایش می یابد و در صورت عدم بهبود در شرایط اقتصادی، تمایل به ازدواج و تشکیل خانوار و همچنین قدرت خرید خانوار کاهش و به دنبال آن، تقاضا و نیاز به مسکن نیز کاهش می یابد.