در حال حاضر وضعیت کنونی بازار مسکن، شرایط برای حضور سه گروه متقاضی را به وجود آورده است. این سه گروه شامل متقاضیان مصرفی، سرمایه گذاری و سوداگری می شود. تفاوت دو گروه دوم و سوم متقاضی در نوع خرید و نحوه فعالیت در بازار مسکن است. به این معنا که تقاضای سوداگری به دنبال خرید و فروش مکرر و سودآوری در کوتاه مدت است اما تقاضای سرمایه گذاری با هدف کسب سود در یک بازه زمانی بلندمدت تر در این بازار حضور پیدا میکند.
با توجه به تسهیلات بانکی پیش بینی شده برای متقاضیان مصرفی همچون صندوق پس انداز مسکن یکم و تسهیلات اوراق مسکن، بخشی از تقاضای مصرفی با استفاده از این ابزار طی سال جاری وارد بازار مسکن خواهند شد. به طوری که اگر امسال بالغ بر ۱۰۰ هزار فقره تسهیلات از بانک مسکن برای خرید مسکن تخصیص داده شود، بخشی از تقاضا در این حوزه تقویت خواهد شد. نشانه دوم در خارج از بخش مسکن قابل مشاهده است. از آنجاکه در شهریورماه و نیمه دوم سال جاری، سررسید بخشی از اوراق قرضه ای که دولت به فروش رسانده، فرا میرسد. پرداخت این اوراق نیز می تواند محرک تقاضا در بخش مسکن باشد.
احتمال دارد سطح قیمت در بازار مسکن طی ماه های آتی به صورت ملایم و نزدیک به تورم افزایش پیدا کرد و به این ترتیب شیب رشد قیمت ها در ادامه سال جاری صعودی خواهد بود با این حال به نظر می رسد سطح معاملات خرید و فروش همچنان در وضعیت رضایت بخشی باقی بماند و بخش مسکن برای سال جاری یک رونق نسبی را تجربه کند.
افزایش قیمت مسکن به عوامل متعددی در شرایط اقتصادی کشور بستگی دارد. این عوامل شامل مسائل و تحولات بین المللی، قیمت نفت، درآمدهای ارزی، نرخ تورم و سطح قدرت خرید می شود. به عنوان مثال، اگر درآمد نفتی کشور رو به کاهش رود و در نتیجه اقتصاد کشور به سمت سکون حرکت کند، پیش بینی نمی شود قیمت های حبابی تقاضا داشته باشد و می توان انتظار داشت قیمت ها سالانه در محدوده ۱۰ تا ۱۵ درصد رشد داشته باشند.
