خیلی نمی‌توان تغییر و تحولی را در بازار مسکن نسبت به گذشته انتظار داشت؛ بدلیل اینکه زمینه رونق مسکن فراهم نیست. هرچقدر هم که سود تسهیلات را کاهش دهند باید مابه‌التفاوت یارانه پرداخت شود. اگر این کار صورت نگیرد بانک هم قادر به انجام تسهیلات نخواهد بود.
با اعلام بانک مرکزی اعتباری که برای این طرح در نظر گرفته شده سالیانه ۸۲ هزار فقره بیشتر نیست. هرچقدر هم که تعداد ثبت نام‌ها بالا باشد، تسهیلات پرداختی در همین محدوده خواهد بود. لذا این صندوق باید از راهکارهایی تقویت شود. اخیرا اعلام شده که صندوق توسعه ملی قرار است به بانک مسکن اعتبار بدهد که اقدام مناسبی خواهد بود.
از طرفی با توجه به آمار بدست آمده ادامه سخت‌گیری‌هایی در بازار ارز صورت گرفت و سرمایه‌ها به سمت ساختمان‌های گران قیمت رفتند. بنابراین شد بازار مسکن، بازاری سرمایه‌ای است؛ زیرا تحرکاتی که مشاهده می‌کنیم خصوصیات بازار سرمایه‌ای را دارد. افزایش ۴۱ درصدی قیمت در منطقه ۵ گواه این مساله می باشد.
با توجه به این که راه حل خروج مسکن از رکود، تقویت بازار مسکن مصرفی است، هدف سیاست‌های دولت این است که تسهیلات با سود پایین به گروههای متوسط و پایین پرداخت کند که راه حل درستی به نظر می رسد اما مسئله این است که مدام در حال آزمون و خطا هستیم.
مساله دیگری که وجود دارد مسئله اقتصاد کلان است. به عنوان مثال اگر نتوانیم وضعیت معیشت اقشار متوسط و پایین را تقویت کنیم قدرت خرید مردم بالا نمی‌رود.
در نتیجه علی رقم اینکه توجه به تولید مسکن ضروری است. اگر به دنبال تولید مسکن ارزان قیمت هستیم باید هزینه‌ها را پایین بیاوریم. این مستلزم آن است که قانون ساماندهی مصوب سال ۱۳۸۷ را اجرا کنیم. مثلا از زمین‌های ارزان قیمت، زمین‌های دولتی و تسهیلات ارزان قیمت استفاده کنیم.
